“Ik wist wat mij te wachten stond”

Van korporaal tot meteoroloog. Veteraan Martijn Dorrestein (1982) houdt van afwisseling. Ook van avontuur en uitdagingen. Na de havo en een opleiding bouwkunde meldde hij zich bij de Koninklijke Militaire School in Weert voor een opleiding tot pantserinfanterist. Als korporaal van het 45ste Charlie Pantserinfanteriecompagnie werd hij in 2008  uitgezonden naar Afghanistan. “Een bewuste keuze,” zegt Martijn. “Ik wist wat mij te wachten stond. Ik kende 3 militairen, onder wie Dennis van Uhm, die daar gesneuveld waren. Bovendien was mijn vrouw in 2007 naar Afghanistan uitgezonden. Zij heeft er de verschrikkelijkste dingen meegemaakt.” Het maakte Martijn alleen maar meer vastberaden om zijn bijdrage te leveren aan een betere wereld.

Spanning

Zijn compagnie ging goed geoefend naar Uruzgan. Wat is het verschil tussen een oefening en de werkelijkheid? “In de werkelijkheid sta je direct onder druk. Als de jammer (een instrument dat bermbommen onschadelijk maakt) aanstaat, sta jij ook aan. Vooral als je met je pantservoertuig door dorpjes rijdt en weinig zicht hebt, slaat de spanning toe. Zeker als je hoort dat er een zelfmoordwagen rondrijdt. Eigenlijk kun je niemand vertrouwen. Zelfs de kinderen niet. Zij laten vliegertjes op om de Talibanstrijders te waarschuwen.”

Handgranaat

Tijdens een tocht in konvooi reden soldaten van het Franse vreemdelingenlegioen mee. Zij droegen handgranaten in hun vest. Een van hen had maar vast de pinnen eruit getrokken. De ontploffing veroorzaakte grote paniek en kostte de Fransman zijn handen. “Je merkt dan dat we goed getraind waren voor noodsituaties,” zegt Martijn. Hij wist zijn kalmte te bewaren en zorgde dat de ambulancehelikopter snel en goed kon landen. Het was trouwens niet de enige gewonde die Martijn langs zag gaan tijdens zijn uitzending.

Afgebroken missie

Op het moment dat zij in de Baluchi-vallei waren gelegerd en er slachtoffers van een bermbom werden binnengebracht, werd Martijn naar huis geroepen. Er waren zorgwekkende complicaties bij de zwangerschap van zijn vrouw. “Ik ben rechtstreeks naar huis gevlogen en heb mijn eenheid nooit meer teruggezien. Het voelt nog steeds ongemakkelijk dat ik die missie niet heb kunnen afmaken.”

Meteoroloog

In 2009 stapte Dorrestein over naar de luchtmacht. Hij kon daar een opleiding tot officier-meteoroloog volgen. Nadat hij in die functie een paar jaar op vliegveld Woensdrecht had gewerkt, meldde hij zich voor een uitzending naar Mali. “Ik miste actie en uitdaging,” zegt Martijn, die zoals we weten van afwisseling houdt. “Maar vooral wilde ik een uitzending afmaken.” Dat is tot zijn voldoening gelukt, in uitzonderlijke omstandigheden.

“Temperaturen van 50 graden en in 33,5 maand 8 zandstormen van enorme omvang. Als meteoroloog kwam ik daar wel aan mijn trekken.”

Maar ook in Mali ging het leed van de oorlog niet aan hem voorbij. Twee militairen van zijn kamp, Henry Hoving en Kevin Roggeveld, kwamen om bij een ongeluk met verouderde mortieren.

Nee, een militaire uitzending zonder spanning of ellende… weinig veteranen die dat kunnen vertellen. Dan is het leven als meteoroloog bij een televisiezender nu een stuk rustiger voor veteraan Martijn Dorrestein.

Huib Neven