“Oorlog maakt barbaars,” zegt veteraan Harrie van Scharenburg (1970).
De voortdurende dreiging die in zo’n oorlogsgebied op je afkomt, is meer dan genoeg om voor je verdere leven getekend te zijn. Van Scharenburg heeft in de psychiatrie gewerkt en misschien daardoor weet hij de gevolgen van oorlogservaringen haarscherp te analyseren. Hij zoekt zorgvuldig zijn woorden. In de lange stiltes die hij laat vallen, ziet hij waarschijnlijk de beelden van toen voorbijtrekken.